Monica Papi / 





Bir ruhani görevi gelmişlerse 
salhaneyi kaplayan
bir tarak şimşiri önceliyor
zapt olunmadan kesildi insanlar Çin ü Maçin’den
topraktan ve taraklanan yürüme ayaklarından 
wuhan söke söke
eski bir kırdan
Arabi bir bakış buldular bir sis katmerlendi
buzullara kondular
Gökyüzüne bakadururken bir yıldız kuyruğunu yiyerek 
işaret fişeğini veriyor
Göğsü bu tufana kalkanlar geren sopunuzu erk kanalı
devlet katları önlüyor 
Seddine gömdüğü her hapşırığa niyaz eder
geri döndürülenler
Bir çıkıp bakmaktan geldim mevzime
Ben bu yamacı buldum kalkmam
Yamacıma aldığım en güzel gece hayvanına alnım koşuyor
Koluna sıtma dayıyorum
İlaçsız pembe bir şey çok kilometre dağılıyor sedlerine
Komşuma yüz vermiyorum gidiliyor bineklere
Güveniyorum ilmime fakat benim ilmim mi var?
doğmamışın kuvözünden söktüğüm

gelip buluyor yamacımı
Saklanabilsem güzeldi